Διαχείριση Υδάτινων Πόρων

Διαχείριση Υδάτινων Πόρων

Η Διαχείριση Υδάτινων Πόρων στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο εντάσσεται σε μία ευρύτερη προσπάθεια βελτίωσης της αστικής ποιότητας ζωής και της βιωσιμότητας των διαδικασιών στο Πολυτεχνείο. Οι δράσεις που σχετίζονται με την διαχείριση υδάτινων πόρων ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις για ολοκληρωμένη ανάπτυξη και βελτίωση του φυσικού αστικού περιβάλλοντος και είναι μέρος μιας στρατηγικής για αποτελεσματική διαχείριση.

Εφαρμογή πρακτικών εξοικονόμησης νερού

Η εξοικονόμηση υδάτινων πόρων σε πανεπιστημιακούς χώρους είναι μια σημαντική πρόκληση, καθώς οι εκπαιδευτικές εγκαταστάσεις καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες νερού για διάφορες χρήσεις, όπως η υγιεινή, η καθαριότητα, η άρδευση και τα εργαστήρια. Η υιοθέτηση αποτελεσματικών πρακτικών μπορεί να συμβάλει στη μείωση της κατανάλωσης, τη διατήρηση των φυσικών πόρων και την ευαισθητοποίηση της πανεπιστημιακής κοινότητας σχετικά με τη βιώσιμη διαχείριση του νερού.

Η ορθή διαχείριση του αρδευτικού νερού στους πανεπιστημιακούς χώρους πρασίνου οδηγεί σε σημαντική εξοικονόμηση. Προς αυτή την κατεύθυνση, το ΕΜΠ διαθέτει δική του γεώτρηση, η οποία προμηθεύει τον περιβάλλοντα χώρο με νερό για άρδευση, προσφέροντας έτσι μια πιο βιώσιμη λύση στη διαχείριση των υδατικών πόρων. Η χρήση σύγχρονων συστημάτων ποτίσματος που περιλαμβάνουν αισθητήρες βοηθάει στην εξοικονόμηση νερού.

Επιπλέον, μέσα από την ανακύκλωση και επαναχρησιμοποίηση του νερού από τις εργαστηριακές δραστηριότητες, το Πολυτεχνείο καταφέρνει να μειώσει τη συνολική κατανάλωση και το οικολογικό του αποτύπωμα.

Μια διεθνής πρακτική που θα μπορούσε να συνεισφέρει περαιτέρω στην εξοικονόμηση νερού, είναι η χρήση των στεγών των κτηρίων για τη συλλογή των όμβριων υδάτων. Το νερό που συλλέγεται μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη μείωση του όγκου καθαρού νερού που χρησιμοποιείται για το ξέπλυμα τουαλέτας, τον καθαρισμό, το πότισμα κ.λπ. Όπως αναφέρθηκε ήδη, αυτή η λύση πρέπει να αναλυθεί τεχνο-οικονομικά για κάθε συγκεκριμένη κτηριακή εφαρμογή για να προσδιοριστεί σε ποια κτήρια του ΕΜΠ θα μπορούσε να αποτελέσει μια επιπλέον λύση.

Τέλος, η συνεχής παρακολούθηση και αξιολόγηση της κατανάλωσης νερού μέσα από συστήματα ελέγχου και έξυπνους μετρητές θα επιτρέπει την άμεση ανίχνευση διαρροών και την προσαρμογή των στρατηγικών εξοικονόμησης. Με τη συστηματική εφαρμογή αυτών των πρακτικών, το ΕΜΠ μπορεί να λειτουργήσει ως πρότυπα βιώσιμης διαχείρισης υδάτινων πόρων, συμβάλλοντας στη γενικότερη περιβαλλοντική προστασία.